"Nikt nic nie czyta, a jeśli czyta, to nic nie rozumie..."

Tymi słowami, autorstwa Lema, przywitał mnie dzisiaj artykuł o czytelnictwie, umieszczony w pewnym ogólnopolskim serwisie internetowym. Wg. tego artykułu "co najmniej jedną pozycję w miesiącu czytało tylko 15 procent z nas", wliczając w to czytanie podręczników. Smutne, prawda?

Komentarze umieszczone pod owym artykułem buchały świętym ogniem: "to nieprawda", "moi znajomi na wsi spędzali wolny czas na czytaniu książek", "a Harry Potter to co?"- i, prawdę mówiąc, nie wiem, co o tym myśleć.

Artykuł wspomniał również, że 23 kwietnia to Światowy Dzień Książki i że w tym dniu organizowane są różne "imprezy oraz konkursy promujące czytelnictwo". Przyznam szczerze, ja na żaden taki konkurs czy imprezę nie natrafiłem, może po prostu za mało interesowałem się promowaniem czytelnictwa w Polsce, ale czego się spodziewać po człowieku, do którego nie dotarło wcześniej, że Dzień Książki wypada akurat dzisiaj. Możliwe, że byłem zbyt zajęty czytaniem Lema (i wykonywaniem różnych innych czynności zabijających czas). Data ta jednak zbiegła się dziwnym trafem z dniem mocnego postanowienia, które poczyniłem. Otóż odezwał się we mnie kaprys stworzenia bloga promującego czytelnictwo na mój własny sposób- a dokładniej bloga, na którym mógłbym podzielić się co ciekawszymi fragmentami czytanych przeze mnie książek i moimi, mniej lub bardziej wydumanymi, przemyśleniami na ich temat. Przypadek? ;)

Tak czy inaczej, przeczytanie wyżej wspomnianego artykułu o czytelnictwie w Polsce umocniło mnie jedynie w moim postanowieniu, zatem niniejszym otwieram bloga, który ma udowodnić ludziom "opornym", że czytanie to nie tylko lasowanie mózgu i że w książkach nawet dresiarz, pijący z ziomalami piwo na klatce schodowej, może znaleźć coś interesującego.

Wszakże "jeśli ktoś do 15. roku życia nie nabierze nawyku czytania, później ma problemy nawet ze zrozumieniem instrukcji... obsługi odkurzacza". :)